Kedi Forumları > Kedi Sağlıgı ve Bakımı
Bir pisi hikayesi...
Ona yağmurlu bir günde rastladım..Okulun son günleriydi,LGS bahanesiyle kimse okula gelmiyordu..Bir cuma günü yine kimse yoktu,bizde bu bahaneyle öğleden sonra okuldan kaçtık.Atladık dolmuşa doğru çarşıya.Burda büyük bir kapalı çarşı var en alt katı yalnızca pet shop dolu.Neyse,arkadaşla geziyorduk.(ozamanda yavru kedi arıyorduk)Ve onu gördüm...Ufacıktı,kocaman kocaman gözleri vardı...Okadar güzeldiki..Ona ilk görüşte aşık oldum:).Hemen dükkana daldık,küçücük bir kuş kafesinde iki tanelerdi.Ama ben buna kafayı taktım bikere.Elimi uzattım sürtünmeye başladı.Oanda içimden ;tamam dedim ne pahasına olsa seni alacam.Cins kedilere benziyordu,dedim kesin pahalıdır.Ve fiyatını sordum.Adam 5 milyon dedi.İnanamadım.Tekrar sordum.1 kilo kuru mama alana veriyorlarmış.Meğer bildiğimiz ev kedisiymiş.Benim gözüm cins kedide değil zaten.Neyse elimizdeki parayı hesapladık tam olarak 5 milyon 300 binimiz vardı.Tamam dedim alıyorum.Ve alıp çıktık .Onu bir ayakkabı kutusuna koymuşlardı.Çıkmak için ciyak ciyak bağırıyordu.Ve dışarı çıktık.Bir baktık şakır şakır yağmur yağıyordu.Ev uzaktı ve yürüyerek gitmek zorundaydık.Kutu ıslanıyor,kedi bağırıyordu.En son çare kutuyu attım,kediyi süveterimin içine koydum.Boynumun altından kücücük kafasını çıkarmıştı, herkes bize bakıyordu.3 kilometre yoldan sonra eve vardık.Evde kimse yoktu.Annem gelince sürpriz olacaktı.Neyse,kedinin karnını doyurduk ve oturduk.Çok yaramazdı ordan oraya hopluyordu.Kçücük bir böceğe benziyordu.V e ona koyacağım ismi buldum;BÖCÜK!Gece yastığımda yatıyordu,mırlayarak.Hayatımda ilk kez bukadar güzel uyumuştum.Bu harika bir duyguydu artık bir kedim vardı,benim kedim,benim bebeğim!! Şimdi 10 aylık.Tabi artık yastığımda yatamıyor:)Ve biliyormusunuz,o hamile, bebekleri olacak.Bebeğimin bebekleri!Büyükanne oluyorum:)Onu çok seviyorum,İnşallah hep yanımda olur...Sizede böyle bir sorumluluk öneriyorum,harika bir duygu...
Arkdaşlar herkes buraya kedisinin hikayesini yazsın ne dersiniz??
Bencede çok iyi bir fikir,kedilerimizin hikayelerini buraya yazalım; Yanlış hatırlamıyorum 8-9 yaşlarındaydım.Her zman apatmanda yaşadığımız için hiçbir zman evde balıktan başka evcil hayvan besleyemedim.O dönemler hemen her erkek çocuğunda olduğu gibi tek isteğim kocam bir alman kurdu beslemekti.Mahalledeki tüm başıboş kedi köpekler benden soruluyordu zaten:p bence o yaşlardaki çocuklar için çok büyük bir eksiklik hayvanla büyüyememek... Mayıs ayının sonlarına yaklaşırken kankamla beraber eve dönerken yürüdüğümüz yolun sağ tarafındaki dev otlardan oluşan bölgede incecik bir miyavlama duyar gibi oldum.Daha sonra sürekli olarak miyavlamaların devamı gelmeye başladı.Çocuk olmanında verdiği merakla kendi boyumdaki otların içine daldım.Arkadaşım benim kadar cesur olamadı:pSık otların içerisinde ilerlerken her adımda sese biraz daha yaklaşıyordum.İlkbaharın hasretini olabildiğice yeşererek gideren dev otların arasında siyah beyaz rengi ile çabucak gözüme seçiliverdi.Bir ağaç kökü yada büyük bir otun dibinde tüylerini kabartmuş gözleri kapalı sadece bağırıyordu.Her miyavlayışında vucudu kasılıyordu.``Pisi pisi``diye seslendiğimsde senki uzun zamandır beklediği biri gelmiş gibi hemen yanıma koştu ve ayaklarıma sürünmeye başladı.İlk seferinde bir tür fare olduğunu düşünmüştüm.Bir kedinin yavrusu bu kadar küçük olamazdı diye düşündüm.Benim o yaşımda elime alkdığımda sadece avucumun içi kadardı.Sanırım gözleride yeni açılmıştı.Ama kediler yavrularını bu kadar erken terketmezlerdi.O zman anlayamadım ama zamanla onu birinin annesinden ayırıp bakamadıktan sonrada ölüme terkettiğini anladım.Kediyi kucağıma alıp üşümesin diye ölüğüme sardım.Tabi bunun bedeli eve gidince annemin popoma fırlattığı terlik olarak geri dönecekti:pönlüğümün içinde miyavlarken uyuyakaldı.Çok şirin görünüyordu.Ve insana sevgi gösterilerinde bulunuyordu.
Arkadaşlar hikayelerinizi bekliyoruz..
ne güzel sizin anlatıcak bi hikayeniz var . ben kendimi bildim bilele bir kedi beslemek için ölüyorum. ama ne yazık ki annem buna karşı geliyo kesinlikle istemiyo napıcam bilmiyorum birazcık anlayışlı olabilseydi keşke çok üzgünüm.
Arkadaşlar hani hikayeleriniz??