Kedi Forumları > Kedi Sağlıgı ve Bakımı
Hoşçakal meleğim... (Veda)
Sen gittiğinden beri karanlıktan korkar oldum,ışığım. Seni bu iğrenç sokakların yuttuğuna inanamıyorum..Bu son yakışmadı sana,yıllarımıza. Yanımdayken bile seni kaybetme fikri dayanılmazken bunu yaşamak..Bu acıya katlanmak... Unutabilir miyim seni? Geceleri yorganın altına girip dikkatsizce devrilmeni,ardından gelen ninni gibi mırıltını.. Oyun oynarken,şımarırken göz bebeklerinin büyüyüşünü.. Mutlu olduğunda patilerini açıp kapatışını.. Oyun oynamak istediğinde bacağıma sürtünüp,sana doğru uzandığımda hızla kaçışını.. Seni öperken sevginle içime çektiğim kokunu.. Kızdığında kuyruğunu deli deli savuruşunu, Şimdiden çok özledim.. Sence seni unutabilir miyim? Hep derdim ya senin için,"Cennette ayağı kaymış bizim eve düşmüş" diye :)... Belki de şimdi ait olduğun yerdesin. Bir gün acısını yaşayacağını bile bile birini sevmek,körü körüne bağlanmak.. Sadece aşkın değil,sevginin de gözü körmüş.. Beni ancak,sevginin kokusunu ciğerlerine çekmiş olanlar, ölüm ve ayrılığın zehirini ruhunda tatmış olanlar anlar... Eve bacağın paramparça geldiğin günü hatırlıyorum da..Çılgına dönmüştüm.Sanki bana, "Herşey düzelecek,üzülme" dermiş gibi gözümün içine uzun uzun bakmıştın,çektiğin acıyı düşünüyordum, içim yanıyordu..Ameliyattan çıktığında seni beraberinde götürdüğümüz battaniyenin altına saklanmışsın. Gittiğimde seni orda bulmuştum..Gülmeden edememiştim,okadarıyla kurtulduğunu gördüğümde,sevinçten.. Ah Böcüğüm.. Yüreğimde bir delik açtın da gittin..Ailem parçalandığında,en zor günlerimde sen vardın yanımda, kardeşim oldun,babam oldun,arkadaşım oldun..Gözlerine baktığımda kendimi uçuyor gibi hissediyordum.. Gittin ve gelmedin.Günler oldu,umudum kalmada artık..Hiç bu kadar geç kalmazdın.. Sokak sokak seni ararken içim yanıyordu,kalbim acıyordu.Dediğim gibi bu çirkin sokaklarda kaybolmak yakışmadı sana.. Sokaktaki direklere resminin bulunduğu kayıp ilanını asarken,kendimi nasıl hissettiğimi bilemezsin.. Sen gittin,ama malesef dünya dönmeye devam ediyor.Sensiz geçen her gün tokat gibi vuruyor yüzüme. Ömrünün kısa olduğunu,birgün seni kaybedeceğimi bile bile,belki de,sana bu kadar bağlanmamalıydım. Ama mümkün müydü,en yalnız günümde yanımda bulduğum,içimi ısıtan sıcacık sevgi sadece seninkiydi. İnsanlardan alamadığım katıksız,gerçek sevgiyi sen bana karşılıksız sundun.. Şimdi tek dileğim var,eğer öldüysen,inşallah acısız olmuştur,eğer yaşıyorsan inşallah acı çekmiyorsundur. Ölüm kötü değil,gideceğin yer bu çürümüş dünyadan çok daha güzel.Oradaki her şey,Allah`ın sana sunacakları, şu aciz insanlığımla sana verebildiklerimden çok daha güzel olacak.. Sen bana Allah`ın bir emanetiydin,vakti geldi ve aldı seni.Ben,emanetine iyi baktığımı düşünüyorum, yaşadığın sürece mutluydun..Zaten önemli olan da bu değil mi? Şimdi ayrılmış olsak da,ben Allah`a inandığım sürece,birgün cennette buluşacağız meleğim,biliyorum. Beni orada,köpeğimiz Topak,kızın Kral,Onur ve diğer yitirdiklerimle birlikte bekleyeceksin.. İçimi rahatlatan tek şey bu.. Seni asla unutmayacağım,asla.Sana olan sevgim eksilmeden devam edecek.Hep seveceğim seni. Sen hep benim "Kıymetlim" olarak kalacaksın.. Şimdilik, "Hoşçakal" meleğim...
Bunu dün gece yazmıştım.Daha önce hiç bukadar geç kalmadığından ve daha önce de ciddi bir kaza geçirdiğinden ötürü başına kötü birşey geldiğini düşünmüştüm.Umudum vardı,sokaklara ilanlar astım,sabah ezanından önce çıkıp sokak sokak aradım ama bulamadım. Şükürler olsun ki meleğim,az önce eve döndü :) Aşırı zayıflamış,korkmuş.Tüyleri dökülüyor.Ve arka bacaklarının arasında,karnında,kısa ama derin bir kesik var..Büyük ihtimalle insafsızın biri tarafından kapalı tutuluyordu,ilanı görünce bıraktı tutan kişi.Korkudan yada başka bir sebepten,bilmiyorum.. Evine döndü ya,önemli olan bu.. Arkadaşlar,sevgili evcil sahipleri,lütfen minik dostunuza iyi bakın.Onlara şiddetle değil sevgiyle yaklaşın.Eğitimde dahil mümkün olduğunca şiddete yönelmeyin.Unutmayın ki,onlar bize Allah`ın emaneti.Ona hakettiği değeri verin,belki gerçekten sahip olduğunuz tek şey "O"dur ...
Kedin ve senin adına gerçekten çok mutlu oldum benimde kedim 4 gün önce 3.kattan düştü nasıl korktuğumu anlatamam saatlerce ağladım sabahta hemen veterinere gittik bir şeyi yokmuş biraz korkmuş o kadar umarım bir daha pisiciğimin başına böyle bir olay gelmez ben onsuz yaşayamam...
zaten kedilerin balkona konmaması lağzım bu nedenden dolayı çok kedi ölüyor geçen gün iftara gittik evlerin önünden geçerken biri kediyi balkona koymuş kedi balkonda miyavluyordu neredeyse atlıyacaktı ama ondan sonrasını görmedim
arkadaşım ağlattın beni,çok güzel yazmışsın,.
Ağlattın bizi, işyerinde belli olmasın diye dudaklarımı ısırdım. Ama Allah`a şükür dönmüş. Çok sevindim. Benim de bir tane TARÇIN`im var. Sizi çok iyi anlıyorum.
Gerçeketende duygusal bir hikaye olmuş seninki. Gerçekten gözlerden yaş getirtici...Ama bulduğunu duyunca nasıl içime su serpildi anlatamam...Herkezin başından kötü olaylar geçer, bu yüzden üzülmemek gerek. Benimde kedim 4 sene öncesinde bir kez ksybolmuştu. Çok korkmuştum ama çiftleşmek için kaçmış:D Asla üzülme ve umudununu yitirme......
Bundan 5 sene önce, 2004 yılında, işim gereği annem, ben ve kedim "Şımarık" Aydın`a gitmiştik (2007`de Ankara`ya geri döndük). Kedim Şımarık`ı, Ankara, Kurtuluş Parkı`nda bulmuştum, bu yüzden lakabı" kurtuluş fırlaması" ydı. Daha doğrusu o beni bulmuştu. Kurtuluş parkı`ndan geçerken, etrafı seyretmek için parkın kenarındaki duvarın kenarına oturduktan 2-3 dakika sonra, miyavlayarak bana doğru koşan mini minnacık bir yavru gördüm. Beni yılardır tanıyor gibiydi ve sanki büyük bir tehlikeden kurtulmak ister gibi kendine kucağıma attı. Büyük ihtimalle, annesinden ayrılmak zorunda bırakılarak, parka atılmıştı. Şımarık`la dostluğumuz, o gün başladı. Birbirimize çok alıştık. Sabahları işe giderken arkamdan ağlıyor, akşamları geldiğimde ise, kapı arkasında beni beklerken buluyordum ve kapı açılır açılmaz hemen boynuma atlıyordu. Akşamları kesinlikle bensiz yatmazdı, zaten yatsa da uyuyamazdı. Bir gün ben işteyken, Şımarık sürünerek eve gelmiş, ve annemin kucağına yatmış. Sürekli miyavlamasından annem bir sorun olduğunu anlamış ve incelediğinde, havalı tüfekle vurulmuş olduğunu görmüş. 2-3 saat can cekiştikten sonra, veterinerde, annemin kollarında can vermiş. Akşam geldiğimde, kapıda beni bekleyen bir çift masmavi gözü göremeyince meraklandım. Annemin gözleri ise dolu doluydu. Nihayet acı gerçeği öğrendiğimde, dünya başıma yıkıldı. En çok acı veren de, bir zavallı masumu, havalı tüfekle vurarak eğlenen "yaratıklarla" aynı gezegeni paylaşıyor, aynı havayı soluyor olmak. Şımarık, zavallı oğlum, şimdi Aydın tren garının kenarındaki, parkta, bütün "yaratıklardan" emin bir şekilde, benim ona kavuşacağım günü bekliyor. Gene kapı arkasında, abisini bekliyor, benim güzel yavrum.
ay inanın hıçkıra hıçkıra ğladım buldunuzu duyunca nasıl sevindim anlatamam çok mutluyum sizi çok iyi anlıyorum benimde kedime araba çarpmıştı gözlerimin önünde çok ağlamıştım neyse geçmiş olsun o meleğe bir öpücük benden
Truvay seninde anın çok zor.Saten bu bir anı olamaz.Ancak kavuz olur.Çok yazık olmuş.Onu vuran insan(İnsan değil Pislik) cezasını elbet çeker.Çünkü Allah'ın yarattığını öldürmek çok kötü bir şey.Elbet oda cezasını çeker.Eminim ki onu hatırlayınca hüngür hüngür alıyorsun.Çünkü bende böyle bir şey yaşadım fakat kedim ölmedi