Köpek Forumları > Köpek Sağlıgı ve Bakımı
YAVRU KÖPEKLERDE DAVRANIŞ SORUNLARI
DAVRANIŞ SORUNLARI Belki yavrunuzun uzmanlaştığı alanda davranış sorunları olduğunu fark etmişsinizdir. Bazı yavru köpekler yaramazlıklarını nereye yöneltmek istedikleri konusunda bir tercihi varmış gibi görünür. Bu bölümde, durdurmak istediğiniz bazı özel yavru köpek davranışlarıyla uğraşmak için fikirler hakkında konuşacağız. Yavrunuzun iyi davranışı öğreneceğini umabilirsiniz ve ummalısınız da! Çoğu davranış sorunu sıkıntıdan ve yalnızlıktan kaynaklanır. Size, evde olduğunuz her gün yavrunuzla zaman geçirmenizin ve onu evde ve bahçede yanınızda bulundurmanızın önemli olduğunu söylememizin nedeni budur. Evde olmadığınız zaman yavru evde yalnız bırakılmamalı, bir kafesli kutuda, küçük bir yavru köpek korumalı odada veya dışarıda bir kafeste olmalıdır. Davranış Sorunlarının Önlenmesi Yavru, yetişkinliğe ulaşana kadar bir kaç sorunlu davranışı dikkatinizi çekmez. O zamana kadar sorunla uğraşmak daha önceden onu önlemiş olmaktan daha zordur. Yavru köpekliğin daha erken dönemlerinde sorunlu davranışlar ortaya çıktığında onlarla ilgilenmeye hemen başlayın. Boş vermeyin ve onların kendiliğinden kaybolacağını sanmayın, çünkü büyük ihtimalle daha kötü olacaklardır. Neyse ki, sorun önleme taktikleri çok kısa zaman alır ve yavrunuzla zaten geçirdiğiniz etkinlik zamanıyla kolayca birleştirilir. Yemek Tabağını Koruma Tüm aile bireyleri yemek-tabağı egzersizi üzerinde şu veya bu zaman çalışmalıdır. Bu egzersiz sadece yavrunuzu, yemeğini korumasını önlemekle kalmadığı gibi yüzüne yaklaşan ellere de alıştırır. Ailede çocuklar varsa bu çok önemlidir. Yavru köpeğiniz yerken yapabileceğiniz üç şey vardır. Tabağına gelip giden elinize alışana kadar birer birer lezzetli küçük lokmalar koyarak başlayın. Yaklaşım bir tür özelliğe sahip olmalıdır, örneğin bir çiğ köfte veya bir parça sosisli. Siz onun, bir eli, yemek tabağında çok lezzetli olan bir şeylerle bağdaştırmasını istemektesiniz. Yemek tabağında elinizin olmasından rahatsız olmamaya başlayınca, kabına dokunun, yerinden oynatın. Son olarak, tabağını kaldırın ve tekrar indirin. Yavrunuz oyuncaklarını korumaya başlıyorsa ondan kemiğini veya oyuncağını alırken lezzetli bir lokma önerin. Bu, onu elinizi kabullenmeye şartlandıracaktır. Herhangi bir an hırlarsa enseden ciddi bir sarsmayı veya sirke fışkırtan şişeyi kullanın ve "Hayır!" deyin. Eşeleme Burada sihirli bir cevap yok. Mükemmel görünen bir arka bahçeye sahip olmanız yavru köpeğinizin suçu değil. Tozun içinde koklamak ve eşelenmek, özellikle yavru köpekler için, doğal olarak yapılacak şeylerdir. Eşelemeye başladığında dikkatini başka bir şeye yöneltmek için her zaman dışarıda olamıyorsanız, istediği gibi eşelemesi için özgür olduğu bir alan oluşturun. Çimin diğer bir bölümünü eşelediğini gördüğünüz zaman onu kendi bölgesine götürün. Bazı yavrular özellikle kazılmaya başlanmış bir delik varsa veya zemin yumuşaksa kendi yerlerinde eşelenmekten hoşlanmayı öğrenecektir. Çoğu yavru köpek eşeleyerek büyür fakat bazı ergin köpekler tüm hayatları boyunca zaman zaman eşeleyecektir. Toprak serindir ve kemikleri gömmek, onlar için güçlü bir dürtüdür. Eşelemenin diğer bir nedeni sıkılmaktır. Özel Davranış Sorunları Çiğneme Yavru köpekler üç nedenden çiğner: sıkılmışlardır ve bir şeyler yapmak istemektedirler, yetersiz egzersizden daha fazla enerjiye sahiptirler ve/veya diş çıkarıyor ve diş etleri ağrıyordur. Yavru köpeğinize sadece çiğneme oyuncaklarını çiğnemesine izin verildiğini öğretmeniz gerekecektir. Bu işleme yavru davranış kalıplanması diyoruz. Çoğu yavru köpek için bu, dişleme sorununu en azda tutar, bununla birlikte, her zaman evin çevresinde karşı koyamayacakları bir iki eşya ve aynı oranda son derece ağzı kalabalık olan yavru da vardır. Sorunlu dişleyiciler için, kötü bir tat, dişleme arzusuna engel olur. Evcil hayvan dükkanlarında bulunan Bitter Apple TM (Acı Elma), ya da çok acı Çin veya Meksika biber sosunu deneyin. Listerine © ve onun lezzeti, yavrular için bir püskürtücü olabilir. Mobilyaların veya eşyaların rengini soldurmadıklarından emin olmak için bir miktarıyla deneme yapın. Yavru köpekler lezzetsiz bir maddeye karşı çok hassastır, bu yüzden onun dişlediği eşya ile lezzetsiz madde çabucak ilişkilendirilmelidir. Yavru köpek, tadı değişmiş mi diye görmek için daha fazla o bölgeyi tatmayana kadar o maddeyi uygulamaya devam edin. Tutarlı olun! Yavru köpeklerin en kötü zamanları diş çıkarmaları sırasındaki dört-altı aylık oldukları dönemdir. Fakat sorun dönüşümlü olarak birkaç ay daha sürebilir. Bazı yavrular bir buz küpünü veya donmuş bir çiğ deri parçasını dişlemekle teselli olur. Ciddi dişleme zararlarından kaçınmak için yavrunuza asla serbestçe eve girip çıkma izni vermeyin. Ya dişlemesini izleyebilmeniz için sizinle olmalı ya da kapatılmalıdır. Yavruyu bir kablo veya bir kayışla kendinize bağlayın. Dolayısıyla, siz her an onu izleyemiyecek kadar meşgul olsanız bile; o, sizinle olabilecektir. Yavrunun sahibinin "iyi" olmak istemesinden çok fazla değer mahvedilmiştir. Havlama Şimdi havlama için bir kontrol modeli geliştirme zamanıdır. Bu, bir köpek sahibinin yüz yüze gelebileceği en hayal kırıcı sorunlardan biridir. Komşuların düşmanlığını yaratabilir ve uyarılara ve belediyelerden cezalara sebep olabilir ve bir anlamda buna hak verilebilir de. Uzun süre havlamayı kesmeyecek herhangi bir köpek; çok sayıda masum insan için çok daha fazla sıkıntıya ve köpek antipatisine neden olur. Sorunlu köpek sahibi, yavru köpeğini sessiz komutuna eğitmekle bu sorundan kaçınmaya başlar. Havlama, doğal bir köpek etkinliğidir. Bir köpeğin asla havlamayacağını beklemenin bir anlamı yoktur fakat onun havlamayı kesmeyi öğrenmesini bekleyebilirsiniz. Sallanınca ses çıkaran teneke kutu, bunu başarmak için iyi bir yoldur. Yavru birkaç kez havladığında, sessiz ol komutunu verin, sonra havlaması bitene kadar teneke kutuyu sallayın. Gürültü, yavru köpeği sessizliğe sevk etmelidir, o noktada hemen onu övün! Yavru belki yeniden havlamaya başlayacaktır ve siz, yavru tekrar havlamaya başlamayana kadar aynı işlemi gerektiği kadar çok tekrarlayacaksınız. Her zaman ilk önce komutu verin sonra da şaşırtmayı deneyin. Her defasında, havlaması durur durmaz övün. "Sessiz ol" komutuyla başarılı olabilmek için nerede havlıyorsa onu oradan uzaklaştırabilirsiniz. Bu, gelişen bir işlemdir. Bazı yavrular "sessiz ol" komutunu hızla öğrenirken diğerlerinin sürekli tekrarlamaları olur. Yavru köpek davranışının diğer birçok yönüyle olduğu gibi, her ortaya çıktığında sorun üzerinde uğraşırsınız ta ki "Vay, bu komutu gerçekten iyi öğreniyor!" dediğiniz noktaya ulaşana kadar. Geceleri dışarıda havlayan yavru köpek, bütün gece dışarıda olmamalıdır. Evde, bir kafesli kutuda veya güvenli bir alanda kalmalıdır. Bazı havlama sorunlarının nedeni aşırı dişleme ve eşeleme sorunlarının nedenleriyle benzerdir - yavru köpekle geçirilen yetersiz zaman ve yavru köpek için yetersiz egzersiz. Sıçrama Yavrunun - veya köpeğin - çocukların üstüne sıçraması veya onları kovalaması ciddi bir davranış sorunudur. Küçük çocuklar, köpeğin beyninde otomatik bir kovalama tepkisini tetikleyebilen acayip bir yürüyüşe sahiptirler. Dolayısıyla, bunun yasaklandığı ona öğretilmelidir. "Çekil" komutu (ayaklarını insanların üstüne koymaktan uzak tut anlamındadır) bunun için kullanılabilir. Yavru, herhangi birinin üstüne sıçramaya kalktığı her seferinde sürekli bu komutu kullanın. Sonuçta çekil komutu, doğru zamanda kullanıldığında sıçramadan önce yavruyu durduracaktır. Bu komutun anlamını yavrunuzun anlaması için yardım etmeniz gerekecektir. Yavru üstünüze sıçradığında "Çekil!" derken tasmasıyla hızlı bir sarsma uygulayın. Yere iner inmez ona "Aferin" deyin. Gerekirse, sırasıyla birkaç kez bunu tekrarlamaya hazır olun. Daha iri ve yaşça büyük yavrular için, sıçradığında ön ayaklarını yakalayın, çekil komutunu verin sonra da arka ayakları üzerinde birkaç saniye tutun. Yere indikten sonra onu övün. Yavru köpeğiniz bir kere otur komutunu öğrenince ideal yöntem ona otur demek olacaktır, sonra arkası yere dokunur dokunmaz ona gerekli ödüllendirmeyi verin (lezzetli bir lokmayla ya da onu okşayın). Tecrit de, bu durumda iyi işe yarar. Sıçradığında, "Çekil!" deyin, sonra yavru köpeği tamamen umursamayarak dönün ve göğsünüzde kollarınızı bağlayın. Yere indiği zaman onu övün ve sevin. İyi davranışı övmek için yavrunuzun üstünüze sıçrayıp aşağı inene kadar beklemeyin. Sizinle olduğu ve sıçramadığı zaman onu sevin ve övün. Yavruya çocukların üstüne sıçramamasını öğretmek için yavru kayışı veya çamaşır ipinden uzun bir parça ya da diğer bir çeşit kablo edinin. Kayışı belinizin çevresine veya kemerinize bağlayın. Bu, yavrunuzun davranışını düzeltmede anında kontrole sahip olmanızı garantiler. Bir oyun süresinden bu etkinlik için bir kısım zamanı ayırın. Çocuğunuz yakına geldiğinde ve yavru koşmaya ve sıçramaya başladığında, kayışını hızlı bir çekişin takip ettiği "çekil" komutunu verin. Sonra, tasmasını tutun ve çevik bir şekilde sarsın. Yere iner inmez onu övün. Aniden sıçrarsa, düzeltimi tekrarlayın ve sonra övün. Yavrunuz anlamaya başladıktan sonra ve size bağlı olduğu sürece nadiren sıçradığında, eğitime kayışın yerde sürüklenmesine izin vererek devam edin. Yakın kalıyor olacaksınız. Doğru davranışın hemen sonrasında "sen iyi bir köpeksin" diyerek onu övün ve yine çocuğun yakınına yürüyün. Yavru durulmadan önce başarılı üç-dört düzeltmeye daha ihtiyacınız olabilir. Bu düzeni başarıyla birkaç gün tekrar etmeniz ve bir hafta civarında yinelemeniz gerekecektir. Çocuğa da nasıl davranacağı öğretilmelidir - çığlık atmak, bağırmak ya da kollarını çevrede sallamak yok. Ağzını Kullanma ve Isırma Bir köpek, dünyayı ağzı sayesinde hisseder. Ağız -dişler, çeneler ve dil dokunsal bir bölgedir. Ergin bir köpeği izlerseniz, ağzının; tanımlamaya veya anlamaya yarayan bir bölüm olduğunu görebilirsiniz. Yavru köpeğinizde bu doğal eğilim bazen kontrolden çıkabilir. Eğer yavru hala yuvasında veya diğer köpeklerle oynuyor olsaydı, ısırdığında veya ağzını çok sert kullanıldığında bu, ona söylenirdi. Yavru, şimdi sizin takımınızda yaşıyor ve onun diğer yavrular ve köpeklerle sahip olduğu etkileşimin yerini siz alacaksınız. Müdahale etmeli ve yavru köpeğiniz için normal olarak kabul edilen bir tarzda ısırmayı-engelleme eğitimiyle devamını getirmelisiniz. Yavrunuza "dur" ya da "ısırmak yok" komutunu öğretin. Sizi ısırdığı zaman, tasmasından tutun ve bir yandan komutu tekrarlarken diğer yandan da gözlerinin içine bakın. Onu serbest bırakın ve birkaç saniye içinde sessizce iyi bir yavru köpek olduğunu söyleyin. Ona dokunmak için uzanın ve yine ağzıyla oynamaya başlarsa düzeltmeyi tekrarlayın. Diğer etkili bir düzeltme de yavruyu yalnız bırakmaktır - "ısırmak yok!" dedikten hemen sonra onu tamamen umursamazdan gelin. Kollarınızı bağlayın ve hatta ona bakmayın bile. Birkaç dakika sonra yavrunuza sizinle oynaması için bir şans daha verin. Yavrunuz ağzını kullanmayı düzeltene kadar gerekli olduğunca yalnız bırakma davranışını tekrarlayın. Bazen bir yavru köpek sahibinin, yavruya ısırma hakkındaki öğretimine yardımcı olması için bir çift eldivene ihtiyacı olur. Bir çift eldivenle, el hareketlerinizi yavaş ve sakin tutabilirsiniz. Yavru köpeği heyecanlandıran ve oyunda elinizi kapmasını sürdürten genelde, (keskin dişlerden dolayı) kesik kesik el hareketleridir. Eldiven, yavrunuza "sakin" ve "nazik ol" komutunu öğretmek için de kullanılabilir; böylece elinizi yavrunun ağzına sokabilirsiniz, ısırmayacaktır. Hangi cins olursa olsun tüm yavru köpekler bu komutu öğrenmelidir. Yaratıcı Olun Hiçbir kitabın; yavru köpeklerin sunduğu her çeşit ve kendine has sorunları kapsaması mümkün değildir. Yavru köpeğinizi tanıdıkça, ne çeşit şaşırtmaların en çok işe yaradığı kadar ne tür disiplinlerin daha etkili olduğunu da öğreneceksiniz. Davranış sorunları için kendi fikirlerinizi belirlemekte bu bilgiden yararlanabilirsiniz. Delikanlılık çağındaki yavru köpekler, meşgul beyinlerinin bir adım önüne geçtiklerinde bizleri kesinlikle diken üstünde tutabilir. Yavrunuz belki sıçrar ve mutfak tezgahındakileri düşürür. Bu davranışı hemen durdurmalısınız. Eğer onu ilk denemesinde yakalayabilirseniz bu davranışı durdurmada şansınız hayli yüksektir. Hayal gücünüzü kullanın ve onu şaşırtacak bir düzen düşünün. Örneğin, tezgahın üstünde bir parça gazete, üstüne biraz yemek koyun. Yemeğin yanlarına ve arkasına boş teneke kutular dizin. Patilerini tezgaha koyduğunda, kağıt hareket edecek ve teneke kutuları devirecektir. Aynı zamanda, siz bir kapının ardından çıkıp "Hayır! Çekil!" diyeceksiniz. Davranışının sonuçlarını kafasına soktuktan sonra ona ayaklarını yerde tutmasını daha çok tercih ettiğinizi ve bunu yaptığında iyi bir çocuk olduğunu söyleyebilirsiniz. Yavrunuza ev kurallarını öğretmek gün be gün devam eden bir süreçtir. İyi tavrın öğretildiği haftalar, bir güven duygusuyla yavrunun gelişimini izlemek oldukça ödüllendirici olabilir. Aynı zamanda bu haftalar neşe ile geçirilen iyi zamanlarla dolu olacaktır ve arasıra hüsrana uğramak, en azda tutulacaktır. İşte bir tavsiye: hüsrana uğradığınızda yavrunun rahatsız edici davranışının çeşitli yönlerini biraz düşünün. Etkinlikleriniz nereye uyuyor? Yavrunuz kendi köpeklik genleri doğrultusunda hareket ediyordur. Bunu ve tavrınızdaki tutarlılığa olan ihtiyacını anlamak sizin sorumluluğunuzdur. Hepsinden sonra, bu gelişen ilişkide yetişkin, mantıklı bir kişi olursunuz değil mi?
